Burza mózgów

 Burza mózgów (ang. brainstorming) jest jedną z najcenniejszych technik budowania bazy wiedzy. Zaawansowane programy do map myśli – np. iMindMap czy XMind Pro – zawierają narzędzia do przeprowadzania burzy mózgów, zarówno indywidualnej, jak i zbiorowej. Szczególnie praca grupowa przynosi dobre rezultaty, gdyż uczestnicy grupy dysponują różnym zakresem wiedzy, różną wrażliwością, odmiennymi skojarzeniami — innymi słowy, zróżnicowaną podstawą kulturową. Ta swoista “suma logiczna” umysłów dysponuje dużo większym potencjałem niż pojedyncze osoby.

Możliwość swobodnego wysławiania idei i łączenia ich od razu w sieć zależnych od siebie wzajemnie pomysłów jest wyjątkowo cennym narzędziem wychodzenia poza schematy – intelektualnie ożywczym, dającym szansę na niespodziewane pomysły.

Sam stosuję, jako autor rozmaitych projektów pisarskich, metodę swobodnego gromadzenia pomysłów na zadany z góry temat. Kiedyś zapisywałem to w edytorze, zaś od chwili, gdy zacząłem się posługiwać bardziej zaawansowanymi programami do map myśli – zawartymi w nich narzędziami. Widoczna tutaj ilustracja pokazuje świetne narzędzie znajdujące się w iMindMap – tzw. szybkie dodawanie pomysłów. Jeden z dwóch trybów tej techniki wyświetla pomysły w postaci siatki powiązanych ze sobą, ale hierarchicznie ułożonych elementów. 

Rysunek przedstawia proces gromadzenia problemów, które zamierzam ująć w cyklu artykułów o wtyczce do WordPressa, Elementor. Przeglądając funkcje tego narzędzia po prostu wrzucam pomysły do iMindMap, układając je w pewnej dostrzegalnej dla mnie hierarchii. Jest temat centralny o nazwie Elementor, są tematy ogólne niższego szczebla (np. struktura sekcji na stronie, formatowanie, widżety), a te z kolei tematy rozszerzam o tematy podrzędne. Program łączy te pomysły relacjami nadrzędności/podrzędności i w ten sposób buduję sukcesywnie siatkę pojęć, które chcę omówić. Nie muszę się spieszyć (warto nieraz “przespać się” z problemem – sen przynosi nierzadko iluminację), sukcesywnie dokładam nowe elementy, zmieniam ich położenie w siatce. Z magmy pomysłów tworzy się powoli użyteczna struktura wiedzy.

Taka taktyka pracy z jednej strony zapewnia zbudowanie rzetelnej bazy istotnych problemów wiążących się z danym projektem, z drugiej wymusza hierarchię problemów, co znakomicie porządkuje myśli (taka jest przecież idea map myśli). W ten sposób budowany na tej podstawie projekt będzie wyczerpujący i precyzyjny, zaś nasze wyobrażenie o nim uporządkowane w głowie.

Warto podkreślić, że w Internecie są też dziesiątki webaplikacji do burzy mózgów i podejmowania decyzji. Każdy program pozwalający zwizualizować hierarchicznie ułożoną porcję wiedzy jest w stanie pomóc nam w zapanowaniu nad nią. Wspólny namysł, z przyczyn podanych na początku, jest jeszcze cenniejszy.

Jak łatwo dostrzec, to narzędzie dla naukowców, studentów, uczniów starszych klas, dziennikarzy, pisarzy, prawników, policjantów, dla wielu innych grup zawodowych, dla których codziennością jest układanie puzzla wiedzy.